CARDIOTHORACALE CHIRURGIE

Tom Tol, patiënt met een steunhart

“Zo ontzettend moe voelde ik me. Drummen met de band lukte me nauwelijks meer en na vijf stappen was ik kapot. Toen een tachtigjarige me op de fiets inhaalde en ik die niet kon bijhouden, was het genoeg. Ik was 32 jaar en besloot naar de huisarts te gaan. Die stuurde me eerst naar een regionaal ziekenhuis en uiteindelijk belandde ik in 2005 in het UMC Utrecht.  ‘Meneer Tol, het water staat tot in uw oren, u moet gaan plassen voor uw leven’, kreeg ik er te horen. Met veel plasmedicatie ben ik naar huis gegaan. Ook met de diagnose cardiomyopathie. In april 2006 kwam ik op de wachtlijst voor een donorhart.

Al na vijf maanden ging de telefoon: we hebben voor u een donorhart. Onmiddellijk is het hele rataplan in gang gezet. Na verschillende onderzoeken lag ik op de operatietafel, maar toen ik wakker werd: geen nieuw hart. Wat bleek? Pas bij verwijdering van het hart uit de donor, bleek die longkanker te hebben. Dit was niet bekend. Dan is het te risicovol om het hart te gebruiken. Tuurlijk was het een teleurstelling, maar later was ik blij met deze afloop.

In de zomer van 2007 was namelijk mijn conditie stabiel. Daarom besloot de cardioloog om het nog aan te zien en mij een tijdje van de wachtlijst te halen. Zo lang je nog met je eigen hart door kunt, verleng je je leven. Ik heb negen jaar relatief goed verder geleefd. Ook sportte ik. Wel slikte ik zo’n 35 pillen per dag en beleefde ik de nodige ups en downs. Ik had soms wel drie keer per week last van hartritmestoornissen. Een paar keer per jaar moest ik naar het ziekenhuis om te worden opgekalefaterd. Maar in 2017 hield het echt voor me op: ik kon niet verder. Ik sportte niet meer, na het scheren moest ik uitrusten en gewoon naar de winkel gaan zat er echt niet meer in. Mijn cardioloog beaamde mijn uiterst slechte conditie en toen ging de kogel door de kerk:  ik zou een steunhart krijgen. Wat was ik blij! Ik zag lotgenoten alles weer gewoon doen met een steunhart.

Op de dag van de operatie was ik niet zenuwachtig. De ingreep is me erg goed uitgelegd en ik kon er toch alleen maar op vooruit gaan. Daarbij is er altijd de ondersteuning van het steunhartteam: allemaal toppers. Na de operatie werd ik wakker op de IC en het eerste wat me opviel: ik had het zo warm. Bloed stroomde weer door mijn lichaam. Vanaf dat moment realiseerde ik me dat ik het altijd zo koud had gehad. Na de eerste dag mocht alle apparatuur weg en kwam de fysiotherapie langs. Meteen had ik mijn benen in de lucht, de fysiotherapeut had dit nog nooit gezien. Maar ik was zo
blij dat ik mijn leven weer terug had.


Na zestien dagen kon ik naar huis. Wat een feest, zo liep ik bijvoorbeeld weer een hele dag op de kerstmarkt – het is bijzonder en prettig om weer ‘gewoon’ te zijn. En wat ben ik het steunhartteam dankbaar. Het is nooit teveel en als ik vragen heb word ik altijd binnen vijf minuten terug gebeld. Je voelt er de zorg en betrokkenheid voor jou als patiënt en als persoon. Nooit hebben ze mij teleurgesteld,
wat een team! Ik ben er echt in veilige, bekwame en
vooral sympathieke handen.”

Highlights

Cardiothoracaal chirurg in opleiding Jesper Hjortnaes heeft van de Nederlandse Hartstichting  een Dekkerbeurs ontvangen voor zijn onderzoek naar ‘heart on a chip’. Die wordt gebruikt voor de zogeheten ‘organ on a chip technology’, waarmee op zeer kleine schaal, zo groot als een computerchip, hartweefsel kan worden gecreëerd. Het hartweefsel kan, gelijk aan dat van een patiënt, in het laboratorium worden blootgesteld aan omstandigheden. Hiermee worden enerzijds nieuwe inzichten in mechanismen van hartfalen verkregen, anderzijds het effect van zowel bestaande als experimentele behandelingen bestudeerd. 

www.umcutrecht.nl

‘Heart on a chip’

Van de Medische Universiteit Danzig heeft senioronderzoeker experimentele hartchirurgie Paul Gründeman de prestigieuze Medaille van Verdienste ontvangen, voor zijn gedeelde kennis en ervaring. Gründeman, die mede aan de wieg van de internationaal befaamde Octopus-
techniek stond, is er ook een cardiovasculair professorschap aangeboden, wat leidt tot nauwere samenwerking met Oost-Europa en daarmee mooie kansen voor onderzoek. 

www.umcutrecht.nl

Medaille van Verdienste

Als eerste in de Benelux heeft het UMC Utrecht een bijzondere biologische hartklep geplaatst die voor patiënten met een actieve levensstijl, waaronder vooral jongere patiënten, een grote vooruitgang is. Bijzonder aan deze klep is dat hij naar verwachting langer zijn goede functie kan behouden. Dit scheelt operaties: de klep heeft namelijk een uitzetbaar randje waardoor artsen er via de lies makkelijker een tweede klep in kunnen zetten. Bovendien hoeven patiënten met deze biologische klep geen antistollingsmedicatie te slikken.

www.umcutrecht.nl

Biologische hartklep

Gingen patiënten met een ongecompliceerde bypass, net als de complexe hart-OK-patiënten, van de intensive care (IC) naar de medium care (MC) vóór ze op de afdeling terug kwamen; nu gaat deze patiëntgroep postoperatief van de IC veilig en verantwoord meteen naar de verpleegafdeling. Hiermee is het MC-stadium verwijderd uit het klinische zorgpad van de ongecompliceerde bypass en is er ruimte ontstaan voor nieuwe patiënten, die eerder kunnen worden geholpen.

www.umcutrecht.nl

Bypass

Draai 
je telefoon of tablet
een kwartslag

om deze pagina te kunnen bekijken

UMC Utrecht

Bekijk hier alle publicaties die over en door het UMC Utrecht gemaakt zijn.
Volledig scherm